ΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ 

Οι διεκδικήσεις μας συνοψίζουν την πρόταση του κινήματος των πανεπιστημιακών για την Ανώτατη Εκπαίδευση και αντιπαρατίθενται στην πολιτική που  εφαρμόστηκε στην ανώτατη εκπαίδευση από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας.

Το πανεπιστημιακό κίνημα σε συντονισμό με το κίνημα παιδείας ευρύτερα πέτυχε να κάνει την παιδεία θέμα της κεντρικής πολιτικής και να αποτρέψει την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, την οποία σχεδίαζε η κυβέρνηση, σε σύμπνοια με την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αναθεώρηση που έχει στόχο την κατάργηση της δωρεάν δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Πέτυχε επίσης με τον αγώνα και το λόγο του να απονομιμοποιήσει στη συνείδηση της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας τη ‘μεταρρύθμιση’ της ανώτατης εκπαίδευσης που προωθεί η κυβέρνηση με τα νομοθετήματα που επιβάλλει.

Αγωνιζόμαστε να αποτραπεί η αντιδραστική αναδιάρθρωση που προωθεί η  κυβέρνηση (‘Διαδικασία Μπολόνια’, ‘Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας’) με την ισοπέδωση, την υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας προς όφελος των επιχειρήσεων, αναδιάρθρωση την οποία έχει απορρίψει συνολικά το πανεπιστημιακό κίνημα.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για το πανεπιστήμιο που διεκδικούμε, για να μην αναθεωρηθεί οριστικά το άρθρο 16 του Συντάγματος, για να μην εφαρμοστεί η οδηγία 36/2005 της Ευρωπαϊκής Ένωσης που οδηγεί στην κατεδάφιση του δημόσιου πανεπιστημιακού συστήματος και στην ουσιαστική κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων, αλλά και για να απαγορευτεί η λειτουργία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, ώστε να πάψει η διαιώνιση του προβλήματος που δημιούργησε η πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες.
 

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε

·         Ένα δημόσιο δημοκρατικό Πανεπιστήμιο που λειτουργεί με ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα και με ελεύθερη διακίνηση ιδεών που διασφαλίζεται με το πανεπιστημιακό άσυλο.

 Για αυτό είμαστε αντίθετοι με το νέο νόμο ‘πλαίσιο’ με τον οποίο η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει αντί του αυτοδιοικούμενου δημόσιου πανεπιστημίου, ένα αυταρχικό εκπαιδευτήριο, υπό πλήρη πολιτικό έλεγχο, που παρέχει, αντί των πανεπιστημιακών σπουδών, υποβαθμισμένη κατάρτιση χωρίς αυτοδύναμη έρευνα και μεταπτυχιακές σπουδές και το οποίο να λειτουργεί σαν ιδιωτική επιχείρηση.

·          Ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο με πανεπιστημιακούς δασκάλους και όχι πολυαπασχολούμενους και εποχικούς διδάσκοντες, και συγκεκριμένα:

·         Αποκλειστική απασχόληση των μελών ΔΕΠ, επέκταση του επιδόματος 25ετίας σε όλες τις βαθμίδες, ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό και αύξηση του μισθού κατά 20%.

·         Κατάργηση του καθεστώτος του ‘εποχικού πανεπιστημιακού’ (ΠΔ 407) και την προκήρυξη θέσεων ΔΕΠ με προτεραιότητα στα περιφερειακά Πανεπιστήμια.

·         Να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις σε χρηματοδότηση και προσωπικό, ώστε τα δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας, ιδιαίτερα της περιφέρειας, να μπορούν να ανταποκριθούν στον κοινωνικό τους ρόλο και να παρέχουν δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλής στάθμης σε όλους του νέους.   Διεκδικούμε τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων με βάση τις ανάγκες τους

συνολικά για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ από δημόσιους πόρους, ή στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.

Ο νέος νόμος δε δεσμεύει την κυβέρνηση και επιπλέον θέτει ως όρο, για τα υποχρηματοδοτούμενα Πανεπιστήμια, την υποταγή τους στην κυβερνητική πολιτική μέσα από τις τετραετείς συμβάσεις και τους εσωτερικούς κανονισμούς. 

·         Να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ώστε στο δημόσιο Πανεπιστήμιο να αναπτύσσεται η έρευνα για την αλήθεια και τη νέα γνώση προς όφελος της κοινωνίας και όχι των επιχειρήσεων.    Διεκδικούμε τη χρηματοδότηση της βασικής έρευνας σε όλα τα επιστημονικά πεδία - και όχι μόνο τα ‘ελκυστικά’ για τους χρηματοδότες - που αποτελεί προϋπόθεση για τη λειτουργία του Πανεπιστημίου

συνολική χρηματοδότηση της έρευνας στο 1,5% του ΑΕΠ από δημόσιους πόρους, ή στο 4,5% του κρατικού προϋπολογισμού.

Για αυτό απορρίπτουμε τα νομοσχέδια για την έρευνα και τις μεταπτυχιακές σπουδές που οργανώνουν την έρευνα σαν επιχειρηματική δραστηριότητα για την ενίσχυση των  ιδιωτικών επιχειρήσεων και όχι για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, που στερούν από τα Πανεπιστήμια τη δυνατότητα να αναπτύσσουν αυτοτελώς τη βασική έρευνα και που επιβάλλουν στις μεταπτυχιακές σπουδές τον πλήρη κρατικό έλεγχο, την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση.

·         Να εξασφαλιστεί ο πραγματικά δωρεάν δημόσιος χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης, προπτυχιακής και μεταπτυχιακής

Για αυτό είμαστε κατά των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, όπου έχουν επιβληθεί, και στα προπτυχιακά όπου ετοιμάζεται η επιβολή τους.

·         Υπερασπιζόμαστε την επιστημονική ενότητα των προγραμμάτων σπουδών, την αξία των πτυχίων και την κατοχύρωση των συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων.

Για αυτό είμαστε αντίθετοι με το σύστημα ‘διασφάλισης της ποιότητας’, τις πιστωτικές μονάδες, την τυποποίηση και εμπορευματοποίηση που επιβάλλουν, το συμπλήρωμα διπλώματος, με την ισοπεδωτική ισοτίμηση του ΔΟΑΤΑΠ και του ΣΑΕΙ.

Με τον νέο νόμο η κυβέρνηση επιβάλλει ποινή αφανισμού σε όσα Πανεπιστήμια δεν εφαρμόζουν τη διαδικασία ‘Μπολόνια’

·         Διεκδικούμε άμεσα πρόγραμμα για τη φοιτητική μέριμνα (στέγη, σίτιση), αίθουσες διδασκαλίας, βιβλιοθήκες, χώρους, ποιότητα ζωής, για να είναι τα δημόσια πανεπιστήμια, ιδιαίτερα της περιφέρειας, ελκυστικά για τους φοιτητές, τους πανεπιστημιακούς και τους άλλους εργαζόμενους και για να μην ακυρώνεται η δωρεάν παιδεία.

Με τον νέο νόμο η κυβέρνηση όχι μόνο δεν δεσμεύεται σε τίποτα από όλα αυτά αλλά επιχειρεί να εφαρμόσει εκβιαστικά τη «διασφάλιση ποιότητας» με την οποία ‘αξιολογεί’ και ‘κατατάσσει’ τα Πανεπιστήμια και τις ελλείψεις.

·         Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε τη διαφάνεια και τον δημόσιο απολογισμό όλων των δραστηριοτήτων του Πανεπιστημίου (εκπαιδευτικών, ερευνητικών, οικονομικών, διοικητικών).

Για να αποτραπεί ο εκφυλισμός του Πανεπιστημίου, στον οποίο οδηγεί η ακολουθούμενη πολιτική τα τελευταία χρόνια και αξιοποιούν ομάδες πανεπιστημιακών σε αγαστή συνεργασία με το εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας

Τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών

Η «έκρηξη» των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών έφερε Μεταπτυχιακά  τα οποία υποβαθμίζουν τις προπτυχιακές σπουδές και τα αντίστοιχα πτυχία και οδηγούν στον εκφυλισμό του πανεπιστημίου.

Για αυτό η πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.

Το σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση και το Λύκειο.

• Η αναβάθμιση του Πανεπιστημίου δεν είναι δυνατή αν δεν αλλάξει το σύστημα πρόσβασης και η σχέση του με το Λύκειο.

• Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να λειτουργήσει ως αυτοτελής βαθμίδα εκπαίδευσης και όχι ως προθάλαμος για το πανεπιστήμιο. Πρέπει να απαλλαγεί από την πίεση του φροντιστηρίου και των εισαγωγικών εξετάσεων.

Το σύστημα πρόσβασης επιβάλλει στους νέους ένα μονοδιάστατο, στρεβλό, βαθιά αντιπαιδαγωγικό τρόπο προετοιμασίας, που σκοτώνει τη δημιουργική και αυτόνομη σκέψη και την πρωτοβουλία.

Η εφαρμογή της ‘βάσης του 10’ ανέδειξε τη βαθιά κρίση του συστήματος Λύκειο - πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Αφήνει έξω από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση δεκάδες χιλιάδες επιτυχώς αποφοιτήσαντες του Λυκείου, δημιουργώντας μαζική ‘πελατεία’ για τα διάφορα ΚΕΣ.

  
 

Οι πανεπιστημιακοί διεκδικούμε δημόσιο Πανεπιστήμιο που παρέχει δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλής στάθμης σε όλους τους πολίτες.   Πιστεύουμε ότι τα δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας μπορούν να ανταποκριθούν στο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για ανώτατη εκπαίδευση για να σταματήσει το εμπόριο ελπίδας των διαφόρων επιχειρήσεων.

Γι’ αυτό, απαιτούμε η πολιτεία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, όπως ορίζει το Σύνταγμα (άρθρο 16), και να εξασφαλίσει τις επαρκείς προϋποθέσεις σε υποδομή, αξιοπρεπώς αμειβόμενο διδακτικό προσωπικό και πόρους για τη διδασκαλία και τη βασική έρευνα.